|
واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
|
سوخت |
سوزاند |
بار |
میوه |
|
برگ |
توشه |
کریم |
بخشنده |
|
غبار |
گرد |
غربت |
غریبی، دور از خانمان |
|
سمت |
سو، جهت |
باران |
پاکی، آزادی |
|
خواندن |
آواز خواندن |
اینک |
اکنون |
|
فصل شکوفایی ما |
زمان آزادی ما است |
بهار |
آزادی |
|
می ماند |
جاوید است |
سحر خیز |
سحر خیزنده |
|
جان سپردیم |
مردیم |
نسیم سحری |
ندای آزادی |
|
باغ |
جامعه |
گل |
آزادی |
|
بی تاب |
آشفته |
بی قرار |
بی آرامش |
|
همانند با |
همسو با |
بارور |
میوه دار |
|
داعیه |
ادّعا |
گشودن |
باز کردن |
|
آفرین |
ستایش، تحسین |
گشاده دستی |
بخشندگی |
|
پالیز |
بوستان |
آفتاب زده |
آفتاب سوخته |
|
مهر |
عشق |
که |
بلکه |
|
زخمه |
ضربه، ضربه زدن |
زخمیدن |
کوبیدن |
|
ایثار کردن |
بخشیدن |
ایثار |
از خودگذشتگی |
|
بس |
کافی |
سعادت |
خوشبختی |
|
رهنمون |
راهنما |
||
|
غربت |
دوری از خانمان، بیگانگی |
||
|
چشم داشتن |
منتظر دریافت پاداش یا مزد بودن |
||
|
چشمداشت |
انتظار و توقع امری از چیزی یا کسی |
||
|
فصل |
دوره، منظور زمان پس از جنبش اسلامی است |
||
|
فرسودن |
خسته کردن، به تدریج نابود کردن، درمانده کردن |
||
|
جویبار |
جوی بزرگی که از جوی های کوچک تشکیل می شود |
||
|
یک چمن داغ |
غم و اندوه بسیار زیاد، شهدایی که برای آزادی تلاش کردند |
||
|
داغ |
بسیار گرم، آهن تفته که با آن بر بدن انسان یا حیوان علامت می گذراند |
||
|
کرامت |
سخاوت، جوانمردی، احسان، بزرگواری، بخشندگی و نیز بزرگوار داشتن کسی |
||
|
برزخ |
حد فاصل بین دو چیز، در اینجا فاصله میان دوران طاغوت و انقلاب اسلامی، یعنی دوران گذار |
||
|
آیینه دار |
آن که آیینه در پیش دارد تا عروس و جز او خود را در آن ببیند؛ در اینجا و به ویژه در ادبیات معاصر یعنی انعکاس دهنده |
||